In die eindeloze urenlange en bloedhete benauwde wacht in het ziekenhuis, wat dus blijkbaar in een groot academische ziekenhuis echt niet anders is dan in mijn eigen woonplaats, hoefde ik alleen nog maar te kleuren langs de lijnen, doezelen, stipjes zetten, wurmpjes maken en ja, dan die verdraaide tekst te schrijven.
Wat ik dus allemaal in het ziekenhuis heb gedaan. Dat was dus echt een lange wacht!
Alleen Happy heb ik thuis nog met de zwarte Posca geschreven, de rest was dus klaar.
Toch te gek voor woorden dat je er zo lang bezig bent. En als het dan nog iets oplevert ..... niet dus!
Maar het ziet er echt wel prachtig uit Yvonne. Je blijft er naar kijken.
BeantwoordenVerwijderen